گروه رادیو و تلویزیون- خلاقیت و بداعت هنرمندانه است که ماندگاری یک اثر نمایشی را سبب می شود و زنگار تکرار و یکنواختی را از سیمای آن می زداید. این حکم و قاعده به اثبات رسیده در گذر زمان و به تجربه، شامل فیلم ها و مجموعه های عروسکی و شخصیت هایشان هم می شود.

عروسک هایی بودند که آمدند، با کودکان ارتباط گرفتند، مدتی ترکتازی هم کردند، اما بعد رفتند، به تاریخ پیوستند؛ خواسته یا ناخواسته. دکتر عروسکی، هاچین و واچین، گلابی، ژولی پولی، زی زی گولو، مجید دلبندم و... گروهی به مدد تدبیر سازندگان شان که ماندن دست ساخته های خود را بیش از این به صلاح نمی دانستند؛ شاید از واهمه اقبال ندیدن از سوی مخاطبان و شاید با اذعان به نداشتن حرف تازه ای برای گفتن و دسته ای دیگر هم دوباره و چند باره آمدند، اما استقبال سرد مخاطبان برای همیشه خانه نشین شان کرد. بعضی هایشان هم جایگاه خود را دو دستی محکم چسبیده اند و می خواهند بمانند و راضی به بازنشستگی هم نیستند. مثالش هم سنجد، چرا، پنگول و....

در این میان یکی از این عروسک ها 20 سال است که مانده و همچنان طنازی می کند و گویا تاریخ مصرف ندارد؛ کلاه قرمزی. راز ماندگاری اش اما بی گمان از سرچشمه خلاقیت و نوآوری سازندگانش آب می خورد. ایرج طهماسب و حمید جبلی در مقام سازندگان اصلی این مجموعه هر سال یک عروسک را به کلاه قرمزی الصاق کردند تا از تکرار و ملالت مصون بماند. پنگول و چرا دو عروسک شناخته شده سال های اخیر هستند که ساعاتی خوش را برای کودکان ایرانی رقم زده اند. خبر جالب توجه این که قرار است در سال جدیدی که پیش رو داریم این دو عروسک در رنگین کمان نوروزی شبکه پنج به صورت مشترک برنامه را بگردانند و اجرا کنند. این تمهید سازندگان برنامه رنگین کمان برای ایام نوروز شاید برآمده از همان احساس نیاز برای تغییر و تحول باشد. جذابیت های سمعی و بصری یک شخصیت نمایشی حتی از نوع عروسکی اش محدود است و پس از مدتی برای چشم و گوش بیننده یکنواخت و تکراری خواهد شد. شاید ائتلاف پنگول و چرا اتفاق مبارکی باشد تا ضمن حفظ گیرایی این دو عروسک، مددرسانشان باشد در دلربایی از کودکان ایرانی.