من زیاد می نویسم؟ نه؟ هر روز که می نویسم، هیچ، سه شنبه ها هم سرمقاله و ته مقاله و حاشیه و متن را یک تنه می نویسم. نوشته هایم را روی هم بگذارم قد سه تا شاهنامه نوشته ام. اما آن خشت بود که پر توان زد. مگر کارخانه نویسندگی من چقدر ورودی دارد که این همه خروجی پس می دهد؟

مگر با این اوضاع تحریم چقدر مواد اولیه وارد کله ام می شود که این همه تولیداتم افزایش پیدا کرده؟ چیت ری اینقدر پارچه نمی بافد که من مقاله. تازه فقط «اعتماد» نیست که گاهی برای چندجای دیگر هم می نویسم و این سوای آن چیزهایی است که برای کتاب و دفتر خاطرات و پس مرگم می نویسم. مرحوم پدرم بی جهت میرزابنویس صدایم نمی کرد.