ایلام را باید در بهار دید. اصلا بهارش یک جور خاصی است. آدم دلش نمی خواهد دل بکند از تماشای طبیعت. آبشار گچان، تالاب زمزم، تالاب چکر، کوه سرخ خانی، کوه اهوران و کبیرکوه تنها گوشه ای از جاذبه های بی نظیر ایلام اند؛ ایلامی که تا دلتان بخواهد کوه و دره دارد، زیباترینش، دره ارغوان که آن را «بهشت رنگ ها» می دانند و در وصفش همین بس که تماشای تصاویرش هوش از سر آدم می برد چه برسد به اینکه آنجا باشی و از نزدیک بهشت رنگ ها را سیر و سیاحت کنی. ایلام را «عروس زاگرس» می نامند و چه برازنده است این نام. گرچه عزم سفر که می آید، کمتر کسی یاد چهره دلنشین و بی عیب و نقص این عروس زیبا می افتد اما اگر یک بار گذرش به آن حوالی بیفتد محال است دیگر هوای سفر به ایلام از سرش بیرون رود.