چند وقتی بود که از روزهای تکراری خود خسته شده بودم. همه روزهای عمر و جوانی ام خلاصه شده بود در کار و درس. در یک روز پاییزی وقتی از کار فارغ شدم تصمیم گرفتم مسیر محل کار تا خانه را پیاده روی کنم تا هم تنوعی ایجاد کنم و هم در رویاهایم بدون سرو صدای ساختمان سازی همسایه دیوار به دیوار و صدای تلویزیون همیشه روشن غرق بشوم. همان طور که سعی می کردم از روی برگ های پاییزی که در پیاده رو ریخته بود حتما رد بشوم (چون صدای خش خش برگ ها زیباترین صدای پر از هارمونی دنیا به نظرم می آید) و به رویاهای طول و درازم فکر می کردم چشمانم به کتابفروشی نزدیک خانه افتاد. وقتی هنوز آنقدر درگیر تکرار مکررات نشده بودم با