چندی پیش خانواده ای به دیدنم آمده بودند تا به آنها بگویم چگونه تعطیلات طولانی ایام عید را به فرصتی برای شادابی و تعامل سازنده و پرهیز از تنش تبدیل کنند. آنها با مراجعه به حافظه خود کمتر عیدی را به یاد می آوردند که در آن، میان آنان کشمکش و تعارضی در نگرفته باشد و اوقات آنان را تلخ نکرده باشد. آنان به خاطر می آوردند که گرچه اغلب عید را با از میان راندن کدورت ها و رنجش ها و نفرت ها آغاز می کنند لیکن چند روزی بیش نمی گذرد که بار دیگر نزاعی در می گیرد و کشمکشی پدید می آید و آرامش و ایمنی را از کانون خانواده می زداید و امید و خوش بینی پدید آمده در روزهای آغازین سال را محو می کند.