شرق: موضوع سرمایه اجتماعی به عنوان یک اصل اساسی برای نیل به توسعه پایدار محسوب می شود و حکومت ها و جوامعی موفق قلمداد می شوند که بتوانند با اتخاذ سیاست های لازم در ارتباط با جامعه، به تولید و توسعه سرمایه اجتماعی بیشتر نائل شوند؛ زیرا سرمایه اجتماعی بستر مناسبی برای بهره وری سرمایه انسانی و فیزیکی تلقی شده و در غیاب این سرمایه، سایر سرمایه ها اثر بخشی خود را از دست می دهند، بنابراین افزایش رانت درآمد های حاصل از منابع طبیعی در غیاب ساختار نهادی قدرتمند، با تخریب سرمایه اجتماعی، به مانعی برای توسعه تبدیل می شود. زمانی که دولت بر درآمد های رایگان نفتی یا هر منبع طبیعی دیگری تکیه می کند، دیگر ضرورتی