مادری خواب دیده که رفتنش نزدیک و از این رو در تدارک سفر آخرت است، در چنین شرایطی دختر (فائزه عزیزخانی که فیلمساز است) از مراحل مختلف این روزها فیلم می گیرد تا از زندگی مادر فیلمی بسازد. دختر تمام مدت با دوربینش در پی مادر است و از او فیلم می گیرد، گویی قرار است بعدا و در آینده این راش ها برای ساختن فیلمی استفاده شود. نکته مهم و تاثیرگذار فیلم، هوشمندی عزیزخانی در بازی گرفتن از مادرش است؛ مادری که می پندارد فیلمی که در آن زمان از او می گیرند، فیلم نهایی نیست و قرار است روزی به فیلم تبدیل شود. درواقع کارگردان با این تمهید مرز میان واقعیت و داستان را به کمرنگ ترین شکل ممکن رسانده که اتفاقا یکی