«شاید کمتر حرفه ای را بتوان یافت که دو کفه ترازویش تا به این حد در نوسان باشد و ایجاد موازنه میان دو کفه این قدر دشوار»؛ اینها جملاتی از عبدالحسین آذرنگ است، تعبیری پر بار که می تواند تفسیری جامع از تقلای یک حرفه باشد در راه بقا؛ صنعت و حرفه ای که به اعتقاد فعالانش این روزها مصداق ضرب المثلی شده است که می گوید «درون مان خودمان را می سوزاند و بیرون مان مردم را». «خیلی ها در بخش خصوصی ورشکست شده اند. خود ما لطمه خوردیم. چهار آدمی که نیازشان این نبوده که حقوق بگیر صنعت نشر باشند و امور زندگی شان از جای دیگری تامین بوده است از سال 40 این انتشاراتی را تاسیس کردیم. شعبه گیشا را ناگزیر شدیم، واگذار کنیم. یک کتابفروشی را هم در شادان به ناچار بستیم. در حالی که منطقه گیشا به نظر طبقه متوسط نسبتا مرفه و کتابخوان است ولی چرخش با وجود فروش خودنویس و خودکار هم نمی گشت!»