یکی از یاران امام علی(ع) به نام حارث اعور می گوید: روزی به خدمت آن حضرت رسیدم و گفتم یا علی! دوست دارم به من افتخار دهید و به خانه من بیایید و غذایی میل کنید، حضرت علی(ع) فرمود: به شرطی می آیم که به سبب آمدن من، خود را به زحمت و مشقت نیندازی و به همان غذای موجود در خانه قناعت کنی! حارث پذیرفت و امیرمومنان به خانه او رفت و با غذایی کم که موجود بود ناهار را صرف کرد. (1)