از اون جا که همه ما عاشق دقیقه نود و دیر رسیدنیم و همواره از تماشای یک Event هنری، روز آخرش رو در ذهن نگه می داریم تا شاید اگر دوستی مسیرش خورد ما را هم ببرد، پیشنهاد می کنم فردا (روز آخر) نمایشگاه رنگین کمان (Rainbow) اوتو پینه را به هیچ وجه از دست ندهید. برای فردا چندان مهم نیست که دانشجوی شیفته نوگرایی باشیم، یا هنرمند معاصر پیگیر جریان های ناب، یا حتی پژوهشگر آگاه به تاریخ هنر: همین که درک کنیم به عنوان یک شهروند زنده حق بهره مندی از تماشای تصاویر خلاق و تنفس در فضای چیده شده را داریم کفایت می کند تا به موزه هنرهای معاصر برویم و غروب کسالت باری رو تجربه نکنیم.