از آنجا که قراردادهای منعقده میان یک کارفرمای ایرانی و یک شرکت خارجی برای احداث یک کارخانه به صورت مهندسی و تامین (ساخت) (EP) یا مهندسی، تامین (ساخت) و اجرا (EPC) با حداکثر شرایط تحویل DAP (اینکو ترمز 2010) صورت می پذیرد، بنابراین مسوولیت پرداخت هزینه های حقوق و عوارض گمرکی و مالیات بر ارزش افزوده کالاهای وارداتی از مبادی رسمی کشور بر عهده کارفرمای ایرانی بوده و هزینه ای به شرکت خارجی تحمیل نمی شود.

بنابراین برای انجام بخشی از کار در ایران در بخش تامین و ساخت به دلیل الزام به پرداخت مالیات بر ارزش افزوده به تامین کننده یا سازنده داخلی و غیر قابل برگشت بودن آن از سازمان امور مالیاتی به