تیمی از دانشمندان دانشگاه منچستر در تحقیقاتشان، از دستکاری ژنتیکی برای افزایش اندازه و سرعت رشد درختان استفاده کردند.

این تیم تحقیقاتی به رهبری پروفسور «سیمون ترنر» از دانشکده علوم زیستی، موفق شدند دو ژن موجود در درختان صنوبر موسوم به PXY و CLE را اصلاح کنند؛ این دو ژن، مسئول سرعت تقسیم سلولی در تنه های درختان هستند.درختان صنوبر به خودی خود سریع رشد می کنند و محققان نشان دادند، با مجاب کردن این ژن ها به بیان بیش از حد، این درختان با سرعت دو برابر از حالت طبیعی رشد کرده و برگ های بلندتر، عریض تر و بیشتری را رشد می دهند.گرچه این یافته ها باید به صورت میدانی آزمایش شوند، کشف جدید می تواند راه را برای تولید درختانی هموار کند که بسیار سریع تر رشد می کنند و در برآوردن نیاز به توده زیستی به عنوان منبع تجدیدپذیر سوخت های زیستی و مواد شیمیایی کارآیی دارد؛ چنین درختانی همچنین میزان انتشار دی اکسید کربن به جو را به حداقل می رسانند.

علاوه بر افزایش بالقوه تجهیزات زیستی برای کاربردهای فناوری زیستی و سوخت زیستی، دانشمندان مدعی اند، می توان از این موفقیت در کمک کردن به گیاهان و محصولات زراعی برای برخورد با شرایط محیطی ناشی از تغییرات آب و هوایی بهره برد.اکثر گیاهان از جمله محصولات زراعی با سرعت رشد کمتر به شرایط محیطی مختلف واکنش نشان می دهند که این موضوع می تواند منجر به تولید محصولات زراعی کمتر شود. درک چگونگی واکنش نشان دادن گیاهان به سیگنال های محیطی و میزان دستکاری آن ها برای خنثی کردن این سیگنال ها، برای ارتقای مداوم عملکرد محصولات زراعی حائز اهمیت است.

در آینده، امکان دستکاری بیان ژن های PXY و CLE می تواند سیگنال های محیطی تغییردهنده رشد گیاه را خنثی کند.دانشمندان هم اکنون به دنبال همکاری با شرکت هایی برای انجام آزمایش میدانی یافته های این مطالعه هستند.جزئیات این دستاورد علمی در مجله Current Biology منتشر شد.