(بدان ای سالک عزیز!) اگر شما به تاریخ مراجعه کنید، موارد بسیاری را مشاهده می کنید، با آن همه ظلم هایی که به پیامبر اکرم(ص) شد، آیا شما یک بار، دیدید که پیامبر گرامی(ص) کسی را نفرین کند؟ انبیای دیگر آمدند و امت هایشان را نفرین کردند، ولی پیامبر(ص) با اینکه امتش او را اذیت کردند، یک بار هم آنها را نفرین نکرد. خاکستر بر سر او ریختند و سنگ بر پیشانی او زدند، ولی پیامبر اکرم(ص) دائما می فرمودند: خداوندا! اینها را هدایت کن! وقتی که خداوند به پیامبر گرامی(ص) امر می کند و کمال ادب را به او می آموزد، به ایشان می فرماید: کمال ادب در روابط تو با دیگران باید این گونه باشد، که نسبت به کسی که به تو بد کرده عفو کنی و نسبت به کسی که تو را دوست می دارد امر به عرف کنی و با جاهل مدارا کنی و به او حلم بورزی. این مطلب بیانگر آن است که رفتار حق این گونه است، یعنی این روش خود خداوند است. این کارها برای این است که رابطه شان با خدا قطع نشود.(1)