«آدم دو بار در زندگی جوان است، یکی همان سنینی که همه می گویند سن جوانی و دیگری در کهنسالی است؛ آن گاه که به گذشته خود نگاه کند و لبخندی بزند.» و مرد لبخندی زد به گونه ای که در رخسارش جوانی موج می زد.

هر روز صبح سه تار می نوازد. همسرش به این کار او عادت کرده است. اگر صبحی صدای سه تار از این خانه بلند نشود آن روز برایشان رنگین نخواهد بود. روزی که با لوح رنگین قاب شده ای که در آن نوشته شده بود؛ «آقای... اکنون که پس از چندین سال خدمات ارزنده و برجسته به افتخار بازنشستگی نائل شده اید، ضمن تقدیر از جنابعالی موفقیت شما را در دیگر عرصه های زندگیتان خواستارم»؛ از او قدردانی کردند تنها نیمی از موهایش سپید شده بود. حالاپس از گذشت 25 سال باید با دقت موهای سیاه را در سر و صورتش بیابی.