احسان احمدی خاوه و سمیه شاه حسینی

انتشارات علمی فرهنگی

رویاهای هرکس مانند اثر انگشت او کاملا انحصاری اند. هرکس از دریچه ذهن خود به عالم می نگرد و این نگرش ها سبب تصویرسازی افکار او در رویا می شوند و به این اعتبار می توان گفت که رویا ها چیزی جز تصویر تصورات ما از دنیای پیرامون ما نیستند. اما از آنجا که یک سوی رویاها در امتداد افق ناخودآگاه ما کشیده شده است و ما عملا نمی توانیم ابتدا و آغازی را – نه در زمان و نه در مکان – درباره ناخودآگاه – فردی یا جمعی خویش- بیابیم، رویاها به مبدایی در ماورا متصل اند و این خط سیر از بی انتهای غیب- در زمان ها و مکان هایی در مراتب گوناگون وجود – تا آخرین تصویرهای روزمره زندگی، روان شناسان، فیزیولوژیست ها، فیلسوفان و حتی فیزیکدان ها را درباره رویا های انسان به نوعی بهت زدگی و سردرگمی دچار کرده است.

نگاه دقیق فلسفی و بررسی موشکافانه در ابعاد و ظرایف رویاها ما را به سوی مرزهای ناشناخته ای از آفرینش سوق خواهد داد: اقلیمی در باطن خود جایی که ما نامش را «قلمرو نامریی ذهن» گذاشته ایم. مولفان در این اثر سعی کرده اند «رویا» رامورد مداقه فلسفی قراردهند.