در حالی که مردم انگلیس خود را برای شرکت در انتخابات سراسری 7 مه 2015 آماده می کنند، بسیاری از تحلیلگران سیاسی این کشور معتقدند، سیاستمداران انگلیسی مساله اسلام هراسی را در راس برنامه های تبلیغاتی خود قرار داده اند. زیرا بیش از 40 کرسی پارلمان انگلیس تحت تاثیر مستقیم آرای مسلمانان این کشور است و کاندیداها نمی خواهند این پتانسیل را از دست بدهند. علی رغم نقش اساسی اقلیت مسلمان انگلیس در انتخابات، مشکلات این قشر از جامعه تنها در تب و تاب انتخابات از سوی سیاستمداران مطرح می شود. شانس اشتغال برای مردان مسلمان انگلیس 76 درصد کمتر و برای زنان مسلمان انگلیس 65 درصد کمتر از مردان و زنان سفید پوست مسیحی این کشور است. مصطفی ابوسالم، رئیس مسجد اصلی برایتون در این باره می گوید، «سیاستمداران بازی عوامفریبانه ای را با واژه های اسلام، مسلمانان و البته مهاجرت آغاز کرده اند تا بر تعداد حامیان خود بیفزایند. مسلمانان دوست ندارند از آنها به عنوان بلیت قطاری به مقصد خانه شماره 10 داونینگ استریت استفاده شود. ما دوست داریم مانند همه شهروندان فعال جامعه انگلیس، منصفانه و عادلانه با ما برخورد شود.» اما اسپنسر آکرمن، تحلیلگر سیاسی انگلیسی معتقد است: «هرچند سیاسیون از اسلام برای افزایش آرای خود بهره برداری می کنند اما جامعه مسلمان انگلیس نیز می تواند از این تمایلات دوره ای به نفع خود سود ببرد. در چند دهه گذشته انگلیس بسیار تغییر کرده و آرای مسلمانان سهم بسزایی در انتخابات ها ایفا می کند. سیاستمداران هم دریافته اند که نمی توانند مسلمانان را نادیده بگیرند و به عوامفریبی های خود ادامه دهند. استیون پیترسون دیگر تحلیلگر سیاسی می گوید: بزرگترین مساله ای که انگلیس را تهدید می کند، فاصله گرفتن مردم از رهبران سیاسی است. هرچند این پدیده در حال حاضر در جوامع مسلمان اروپا کاملا قابل لمس است اما این بیماری مسری است و کل جامعه انگلیس را در برخواهد گرفت.» به گفته او تا زمانی که سیاستمداران به این واقعیت نرسند که مذهب را نباید برای مقاصد انتخاباتی خود خرج کنند، صحبت درباره افزایش تحمل جامعه، دیالوگ های بین ادیان و مشارکت اجتماعی بی فایده است.