نمایندگان ششمین مجلس شورای ملی در چنین روزی از سال 1306خورشیدی سنگ بنای تاسیس دومین بانک ایرانی را گذاشتند. آنان در این روز لایحه ای را تصویب کردند که بر اساس آن بانک ملی ایران اجازه فعالیت پیدا کرد. بهبود در اموری چون تجارت، فلاحت، زراعت، صناعت و پیشه و هنر از دلایلی بود که مجلس تحت ریاست میرزا حسین خان پیرنیا اجازه تاسیس بانکی با نام ملی را به دولت مستوفی الممالک داد. بر اساس این لایحه سرمایه اولیه این بانک 150 میلیون ریال پیش بینی شده بود که باید از محل فروش جواهرات سلطنتی تامین می شد.البته عمر دولت مستوفی به عملی کردن این لایحه کفاف نداد و بانک ملی ایران در زمان نخست وزیر بعدی یعنی مخبر السلطنه هدایت آن هم با کمک بیست میلیون ریالی دولت در 17 شهریور ماه سال بعد تاسیس شد تا دومین بانک مستقل ایرانی پس از بانک سپه که به صورت اختصاصی برای نیروهای لشکری ایجاد شده بود، محسوب شود.