نیمه رجب مصادف با وفات شیر زن کربلاحضرت زینب کبری(س) است. آن بانوی فداکاری که طنین حماسه نهضت عاشورا در آوند های تاریخ مرهون شجاعت، صبر و پایمردی اوست. زنی نستوه که نام و یادش الهامبخش حریت و آزادگی در وسعت ارزش های متعالی تا افق تاریخ بوده و صلابت ایمانش معرف اسلام ناب به همه عصر ها و نسل ها است. او فرزند علی مرتضی(ع) و فاطمه زهرا(س) و درس آموخته مکتب محمدی است، پس چه جای شگفتی که نامش قرین حماسی ترین واقعه تاریخ بشریت و یادش تداعی گر صبر و استقامت باشد. تربیت یافته مکتب وحی - حضرت زینب(س) - دارای آنچنان شخصیت ممتازی است که براستی هرگاه سخن از عظمت روح آن حضرت در میان است هر انسان منصفی در می ماند که از کجا شروع و به کجا ختم کند، بلکه تنها می توان گفت؛ او رمزی ابدی و سری مکتوم است که چشم بشریت را برای همیشه تاریخ در برابر هیبت اش به خود خیره کرده است.

حضرت زینب(س) در کانون عصمت و طهارت رشد یافت و تا 5 سالگی در سایه تربیت مادر و تا 35 سالگی در کنار پدر، درس صبر و فداکاری آموخت و خود را برای روزهای سخت و مصایب بزرگ آماده کرد. آنچنان که خود می گفت: «عبرت و فی العین قدی و فی الحلق شجا» شکیبایی ورزیدم همچون کسی که خاشاک چشمش را پر کرده و استخوان راه گلویش را گرفته بود. زندگی حضرت زینب(س) بسیار آموزنده و الهامبخش است. آن حضرت در پرحادثه ترین دوران تاریخ اسلام زیست و از نزدیک شاهد تحولات پیچیده و پردامنه پس از رحلت پیامبر گرامی اسلام(ص) بود. از این رو در قامت یک قهرمان، حماسه عاشورا را استمرار بخشید و با صلابتی ستودنی، مظلومیت و حقیقت نهضت عاشورا را از پیچ های تردید و تزویر، دروغ و ریا و انحراف عبور داد و در بستر ابدیت استمرار بخشید.وفات اسوه صبر و مهر و شجاعت و صلابت بر عموم آزادگان و پیروان مکتب عاشورا تسلیت باد.