گروه تاریخ و اقتصاد: ظاهرا محمدعلی شاه از خاطر برده است که دستیابی به تاج و تخت صرفا در نتیجه یک تلگراف دو خطی[است]، که وی را به پایتخت احضار کرد، و با پنج تن سواره نظام صورت گرفت و او در بطن مادر صاحب تاج و تخت نبوده و نیز در دست خویش حکمی از سوی عالم غیب مبنی بر حکومت نداشت.

مطمئنا اگر وی حتی برای لحظه ای به این مساله اندیشیده بود که این پادشاهی صرفا مبتنی بر قبول یا رد مردم است و آنان که وی را به این مقام عالی گزیده اند و سلطنت وی را به رسمیت شناخته اند، همچنین می توانند، فرد دیگری را به جای وی برگزینند، هرگز تا بدین حد از صراط مستقیم عدالت و مقررات حکومت مشروطه منحرف نمی شد. مع هذا، شاید از سر لطف پذیرفته است که مسائل فوق الذکر را مورد بررسی کامل قرار دهد، اما به اشتباه معتقد است این مردم هنوز از این حقوق خود جهت عزل و نصب ناآگاهند.

به نقل از: ادوارد براون، انقلاب مشروطیت ایران، ترجمه مهری قزوینی، انتشارات کویر،1380، ص 167