نباید نشئه قدرت شد، خماری زود از راه می رسد. سیاست یعنی «به دست آوردن قدرت و حفظ آن» و البته در موقع لزوم رهاکردنش. اما سیاست کجا شکل می گیرد. سیاست میان «ما» و «آن ها» خلق می شود: «میان ما و مخالف». اگر ما و رقیبی وجود نداشته باشد، سیاستی هم به وجود نخواهد آمد. خطری که دولت های اعتدالی را تهدید می کند، همین است. ناکارآمدی در خلق سیاست. آنچه اساس دولت یازدهم را می سازد، همین منش اعتدالی است: «آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است/ با دوستان مروت با دشمنان مدارا» البته مهم، بند بعدی این غزل است: «در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند/ گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را» در برخی دولت های اعتدالی نگاهی صوفیانه