آبی که بر آسود زمینش بخورد زود/ دریا شود آن رود که پیوسته روان است. اگر سالنی که استفان زاگمایستر از تجربه های کاری و شیوه های جدید دیزاینش گفت فراموشمان شده، سالن سخنرانی رودی بارو و کن کاتو، هفته پیش در موزه هنرهای معاصر یادمان هست؛ سالنی که حتی برای ایستادن هم جا نداشت و مجبور شدیم گوشه سکو، بغل دست سخنران، جای کوچکی پیدا کنیم و سخنان طولانی شان را گوش کنیم و بعد، تمام موزه را راه برویم تا کارهایشان را مشتاقانه ببینیم. در حالی که جلسات مجامع عمومی انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران به سختی به حد نصاب می رسد، استقبال از نمایشگاه ها و سخنرانی هایی از این دست پرشور و جالب توجه است؛ نمایشگاه ها و