یغما گلرویی

انتشارات نگاه

چاپ اول – 1393

«ترانه» از آن دست فرم های ادبی است که هنوز خیلی تکلیفش با ادبیات روشن نیست. ترانه، کلام منظوم و موسیقایی است که تا پیش از تلفیق با موسیقی، نه زیاد خواندنی است و نه خیلی ماندنی. اما ترانه ای که اجرای موفقی را از سوی خواننده و گروه موسیقی از سر گذرانده باشد، به قدری خوشبخت است که گاه از لحاظ ماندگاری و ورد زبان شدن، از اشعار قدیمی هم پیشی می گیرد. یکی از موفق ترین ترانه سراهای یک دهه اخیر ما یغما گلرویی است. ترانه های او روح انسان معترض امروز را بازتاب می دهد که هم در جست و جوی عشق و آزادی و عدالت است و هم در بند ناملایمات و مرارت های اجتماعی گرفتار. بیشتر ترانه های او رنگ و بوی اعتراضی دارد و وقتی از حنجره خواننده های جوان پاپ و راک با موسیقی و نوا شنیده می شود، خوش آهنگی و غنای معنایی اش بیشتر به گوش می رسد. این کتاب گزیده ای از هفت دفتر پیشین یغما گلرویی با نام های پرنده بی پرنده، زندگی به شرط چاقو، چشمای تو یعنی وطن، زیر سبیل میرغضب، رقص در سلول انفرادی، تصور کن و شام آخر است. می شود گفت بهترین و شنیدنی ترین ترانه های او طی سال های گذشته.