امام سجاد(ع) فرمود: من رمی الناس بما فیهم رموه بما لیس فیه. هر کس به مردم عیبی را نسبت دهد که واقعا دارای آن عیب هستند، نهایتا مردم به او عیبی را که ندارد، نسبت خواهند داد.

(میزان الحکمه ج 1 ص 159)

دستگاه آفرینش به گونه ای طراحی شده است که حرکت جریان باطل را بر نمی تابد. ظلم از جمله مهم ترین جریانات باطل است که مصداق بارز آن عیب جویی و عیب گویی است و معمولادر اشخاص بیمار دل و کوتاه نظر ظهور و بروز پیدا می کند. شخص عیب جو، خود اولین قربانی است که در حرکت جریان حق، از مسیر صحیح کاروان هستی، منحرف شده و از مراتب کمال سقوط می کند. منشا چنین حالت و روحیه ای در واقع به این بر می گردد که آدمی خود را خوب نمی شناسد و توجه ندارد به اینکه خودش به مراتب بیش از دیگران نقص و عیب دارد. (نهج البلاغه حکمت 349)