تهران از آن تمام ماست؛ تمام ما مردمی که با گوناگونی ایده ها و سبک های زندگی مان، به اجبار یا اختیار در کنار هم زیست می کنیم و در این شهر شلوغ بی حساب، در ترافیک، تماشا، تنفس، نور، زمین و آسمانش شریکیم. اما بعضی امکانات شهری برای همه یکسان تقسیم نشده است. ازجمله تابلو های شهری که همواره در اختیار سلیقه بخشی از جامعه قرار دارند و بر آنها یا تبلیغات بی امان کالاو خدمات بانکی و رنگ های اغلب نا موزون و فونت های معمولانا متناسب دیده می شود، یا نصایح پدرانه شهرداری در حق شهروندان. «نگارخانه ای به وسعت یک شهر» پیش از هرچیز و مهم تر از هر نقد و ورای هر انتقاد، صف شکن این انحصار بوده است و اتفاقی مهم