از توی کلاس صدای فریاد بچه ها می آمد که دسته جمعی سرود می خواندند. پنجره کلاس باز بود و باد پرده نازک را تکان می‎داد و همراه آن صدای بچه ها به بیرون راه باز می کرد. ما گل های خندانیم، فرزندان ایرانیم، ایران پاک خود را مانند جان می دانیم. بعد که پیگیر یافتن شعر شدم، دریافتم که شاعر آن کسی جزء عباس یمینی شریف نیست؛ مردی که نیم قرن برای کودکان این مملکت شعر گفت، داستان نوشت و همه وقتش را در خدمت کودکان گذاشت. سردبیری مجلات بازی کودکان، دانش آموز و کیهان بچه ها در سال های دور و راه اندازی دبستان روش نو با همکاری همسرش، مشارکت در تالیف کتاب های درسی دبستان و کتاب های بزرگ سالان نوآموز و کتاب های آموزشی برای پدران و مادران تنها بخشی از فعالیت های فرهنگی اوست. فراموش نکنیم برخی از نویسندگان و جریان های ادبی، آثار یمینی شریف را جزء نوشته هایی می دانند که هدفی جز سرگرمی کودکان و دورکردن آنان از واقعیت های گاه تلخ اجتماعی ندارد. این دسته از نویسندگان معتقدند که باید کودک را با واقعیت های اجتماعی، تبعیض جنسی و قومی، اختلاف طبقاتی، بی عدالتی، فقر و بیکاری آشنا کرد تا برای ورود به جامعه، شناخت کافی پیدا کند. یمینی شریف سعی داشت با به کارگیری عناصر بازی و تخیل و با زبان و توصیفی ساده، اشعار سرگرم کننده و لذت بخشی درخور فهم کودکان بسراید و در موارد بسیاری موفق شد. مهم است که یک، فضا برای گفت وگو و نقد و نظر همه این نحله ها فراهم باشد و دو، هر اثری چه شعر و چه داستان سوای محتوای آن، از گوهر هنر و ادب خالی نباشد.