دو سال از اعتراضات پارک گزی می گذرد؛ اعتراضاتی که هر بار با سرکوب خشن پلیس خاموش می شود تا شاید محملی دیگر برای اعتراض فراهم شود. تا پیش از این اعتراضات، مقامات ترکیه رویکرد حزب اسلام گرای عدالت و توسعه را الگویی برای کشورهای منطقه می دانستند، اما سیاست های اقتصادی نئولیبرال در کنار اقتدارگرایی فزاینده، درنهایت گریبان مجریان این سیاست ها را گرفت و شورش آغاز شد. برخلاف شورش ها و تظاهرات کشورهای اروپایی، اعتراضات ترکیه لزوما و مستقیما ناشی از سیاست های ریاضتی نبود. ترکیه برنامه های ریاضت نئولیبرالی تعدیل ساختاری را در اواخر قرن بیستم تجربه کرد و حالامی توان آن را کشوری «پساریاضتی» دانست. اعتراضات