به باور اغلب تحلیلگران در چند سال اخیر سیاست خارجی ترکیه در قبال سوریه بر دو اصل بنا شده بود: یکی سقوط دولت بشار اسد و دیگری به حاشیه راندن کردهای سوریه. اکنون با نتایج به دست آمده در انتخابات پارلمانی ترکیه و از دست رفتن اکثریت پارلمانی در آن، اگر حزب عدالت و توسعه بتواند موافقت حزب دموکراتیک خلق را با امتیازهایی که می دهد، جلب کند، طبیعتا مجبور خواهد شد، سیاست های خود در قبال سوریه و کردهای آن را نیز تغییر دهد.

البته با توجه به تمایلاتی که اردوغان دارد، بعید به نظر می رسد، تن به تعامل کامل با سوریه یا کردهای آن بدهد. اما حداقل انتظار می رود از میزان سیاست های معاندانه وی کاسته شود.