در صفحه 9 روزنامه «شرق» به تاریخ دوم تیرماه 94 مطلبی با عنوان «خنده و آتش» به قلم فرزانه سلیمانی نیسیانی در مورد فیلم «جزیره رنگین»، آخرین ساخته خسرو سینایی، نوشته شده بود که ابتدایی ترین و اساسی ترین شرط اخلاقی در آن رعایت نشده است. نقل قولی که خانم سلیمانی از مهدی احمدی آورده اند، کذب محض است. ایشان بدون توجه به فایل صوتی ای که از جلسه پرسش وپاسخ فیلم در خانه هنرمندان در دست است، از جانب خودشان جمله ای فاقد معنا از طرف آقای احمدی نوشته و در ادامه مطلب آن جمله جعلی را مورد استهزا قرار داده اند.

نام برده از طرف مهدی احمدی در مورد چگونگی ایفای نقششان در فیلم جزیره رنگین که برداشتی آزاد از زندگی آقای نادعلیان بوده است، نوشته اند:

«آقای مهدی احمدی تنها بازیگر حرفه ای که به جای نادعلیان بازی می کند، نتوانسته آن وجه تاثیرگذار شخصیت نادعلیان را دربیاورد. از طرفی توجیهش این است که: «من خودم بودم، نه دکتر!» هرکس دکتر نادعلیان را بشناسد به این حرف می خندد!

نگارنده با خواندن یادداشت «خنده و آتش» خنده ام گرفت از اینکه ایشان با درک نکردن اینکه فیلم برداشتی آزاد از زندگی آقای نادعلیان است، چقدر متعصبانه و جانب دارانه در مورد فیلم و بازی ها نوشته اند؛ بازی ها و ماجراهایی که قرار نیست هیچ ربط مستقیمی با زندگی و شخص آقای نادعلیان داشته باشند. ایشان برای ادامه مطلبشان سخن بازیگر فیلم را جعل کرده و محتوای کلام ایشان را جور دیگری نشان داده اند.

مهدی احمدی در آن جلسه در پاسخ این سوال که در مورد نقشش مستقیما با آقای نادعلیان طرف بوده یا نه، گفته بود:

«من به صورت حرفه ای با کار برخورد کردم و فیلم نامه را خواندم و جایی هم که لازم بود در مورد نقشم بیشتر بدانم، با کارگردان مشورت می کردم».