با هر برد به عرش می رویم. شعار ها شروع می شود و اینکه در همه چیز در دنیا اول هستیم و اگر در چیزی اول نیستیم حق مان را خورده اند! با هر باخت به فرش می رسیم، به فکر شرایط غیر محتمل می افتیم که مثلااگر لهستان هر دو بازی خود را باخته و ما دو بازی خود را ببریم صعود می کنیم و در نهایت به جمله کلیشه ای چیزی از ارزش های ما کم نمی شود توسط مجری صدا و سیما می رسیم. به فکر ریشه یابی موضوع می افتیم و برنامه ای با این موضوع شکل می گیرد. راه حل همه مشکلاتی که سال ها با آن دست به گریبان بوده ایم در یک برنامه دو ساعته پیدا می شود و همه چیز به خوبی و خوشی تمام می شود اما دوره بعد وضع به منوال قبل است شاید اسامی دست خورده باشند اما تفکر قبلی بر سیستم حکمفرماست.