خمیرمایه سیاست آینده ایران، اکنون در کوره داغ چانه زنی های هسته ای وین ورز می آید و پخته می شود. آنچه اکنون در سپهر سیاسی، به عنوان صف بندی جناح های سیاسی می شناسیم، از فردای توافق، چیزی مربوط به گذشته خواهد بود؛ برگی از تاریخ که مرور آن تنها به کار بازخوانی و درس آموزی برای آینده می آید.

انتخاب ریاست جمهوری سال 92، همه جناح های سیاسی را در دو «کلان ائتلاف»، حول یک مسئله بنیادین به صف بندی کشاند؛ ادامه یا تغییر ریل مسیر هسته ای. در آن انتخابات – چنان که در مناظره نامزدها میلیون ها نفر به چشم دیدند- دیگر صف بندی های مرسوم و سنتی برای تحلیل گفتمان بازیگران کارساز نبود؛ مسئله این بود: مسیر دیپلماسی هشت سال گذشته باید ادامه پیدا کند یا نه؟