«مارها نگهبان زیارتگاه دختر پاک هستند، اگر یک مردی بخواهد وارد این مکان شود، آن را نیش می زنند». احمد، 27 سال است در این روستا زندگی می کند و حتی یک بار هم پا به این مکان کوچک، در میان انبوه درختان، نگذاشته است: «شاید همه این حرف ها خرافات باشد و پایه و اساس دینی ندارد، اما به هرحال من خودم جرئت نمی کنم وارد این زیارتگاه شوم، شاید بیشتر از همه نمی خواهم قداست آن برهم زده شود».

زیارتگاه دختر پاک بر بلندای کوهی در روستای آلاشت مازندران قرار دارد؛ روستایی که خیلی ها آن را روستای زنان می دانند؛ زنانی که با جسم وجانشان در زمین های کشاورزی مایه می گذارند و بار اصلی زندگی روی شانه های آنهاست.