رابطه خالق و مخلوق و عابد و معبود رابطه ای همیشگی و دائمی است. هیچ زمان و مکان مشخص و خاصی را برای برقراری این ارتباط نمی توان در نظر گرفت زیرا خداوند همیشه نزدیک و در کنار بنده خودش است. اما در طول سال مناسبت هایی وجود دارد که کسانی که رابطه نزدیک تر و بی واسطه تری با خداوند متعال داشته اند از جمله پیغمبر اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) آنها را فرصت هایی برای رازونیاز با معبود معرفی کرده اند و استفاده از این فرصت ها را به ما یادآور شده اند. یکی از ایام و فرصت ها لیالی قدر است که به واسطه نزول قرآن رازونیاز ارزشی دیگرگونه دارد و استفاده از فرصت این لیالی ارزشمند برای همه مغتنم است به خصوص برای جوان ها. جوان ها به خاطر رابطه شفاف تری که با خداوند دارند، می توانند از این فرصت ها نهایت استفاده را داشته باشند. من متاسفم که گاهی درباره جوان های ما قضاوت هایی می شود که واقعیت ندارد. آنچه من در جوان های ایرانی می بینم، معنویت گرایی آنهاست. شاهد این مدعا نیز حضور مخلصانه و بی ریای جوانان کشور در لیالی قدر در مراسمی است که به این مناسبت برپاست. همیشه دیده ایم که جوانان بدون اینکه دعوتی از آنها برای حضور در این مراسم صورت گیرد، خودجوش و مخلصانه برای رازونیاز با خداوند حاضر می شوند. از همه جوانان دعوت می کنم فارغ از همه قضاوت ها، از شب های پیش رو استفاده کنند. جوانان می توانند در این شب ها همه پیرایه هایی که ذهن را فراگرفته، کنار بگذارند و با خدای خود به نیایش بپردازند. اگرچه حضور در مراسم لیالی قدر و نیایش جمعی معنویت خاص خودش را دارد ولی همه و ازجمله جوانان می توانند به صورت فردی نیز از این شب ها استفاده و برای نجات همه از گرفتاری ها دعا کنند مخصوصا باید بدانیم می توانیم در این شب ها برای حل مسائل و مشکلات کشورمان نیز دعا کنیم.