به هرحال مذاکرات ایران و 1+5 از حالت 60-60 و 99- یک خارج شد و به صورت 50-50 درآمد. حالت 60-60 این طوری بود که طرفین روی مواضع خودشان پافشاری می کردند و اصرار داشتند 60درصد را تحویل طرف مذاکره بدهند.

اون طرف: توافق 60-60 کنیم؟

این طرف - نه بابا. بفرما آناناس.

حالت 99- یک:

این طرف: توافق 99-یک کنیم؟

اون طرف - نه.

این طرف: پس من یه موز بردارم.

حالت 70-30: حالت 70-30 این طوری بود که جلیلی می رفت برای مذاکره مثل آن بابایی بود که رفت خواستگاری، دختر را دید گفت دستتون درد نکنه من برم یه دور بزنم برمی گردم.

حالت ازدواج: یک وقتی هم شد که مذاکره که قرار بود سر حق و حقوق مردم باشد، شد سر تاثیرگذاری روی پوشش اشتون. بعد قطع نامه، مهرورزی ها می گفتند کاغذپاره است اما اشتون لباس یقه بسته می پوشید می گفتند دیدید برخورد ما قاطع بود؟

حالت 3000/000/000/000 یا حالت سلین دیون: یک حالت مذاکره هم این طوری بود که هرچی مذاکره دیرتر به نتیجه می رسید، تحریم ها دیرتر برداشته می شد و مافیا و کاسبان تحریم روزبه روز تپل تر می شدند که البته الان تعدادی از کاسبان افتاده اند توی قوطی و دستگیر شده اند.

حالت ظریف: حالت ظریف این طوری بود که یک روز زیر پتو مذاکره کرد، یک روز وسط مذاکره برگشت، یک روز وسط مجلس با کوچک زاده دعوا کرد، فرداش گفتند سر آمریکایی ها داد زده و گفته یک ایرانی رو تهدید نکنید، بعد با همین یک جمله دلواپس ها از دلواپسی درآمدند و عکس ظریف را گرفتند دستشان و کوچک زاده هم عکس ظریف را گذاشت تو اینستاگرام و نوشت ایرانی باغیرت و خلاصه ظریف یکهو اوکی شد. درواقع دلواپس ها از اول می گفتند خواسته شان چیست، ظریف از همان اول یک روزدرمیان دوتا داد می زد. چه کاری بود؟

حالت 50-50: اما سرانجام حالت پنجاه- پنجاه توافق شد که حالت پنجاه – پنجاه این شکلی است.

: آیا ظریف، راضی هستی که شما را به توافق دائم و هسته ای 1+5 دربیاورم؟

- ظریف رفته بالکن گل بچینه.

حالت تو افق: یک عمر ما رفتیم توی افق و گم شدیم. امیدواریم حالاکه توافق شده، توافق تو افق گم نشود. گوش شیطان در اندازه های مختلف کر.