ابو حنیفه روزی از کویی می گذشت کسی را دید در گل بمانده، گفت: هوش دار تا نیفتی! وی را پاسخ داد؛ افتادن من بسی سهل بود، اگر بیفتم تنها باشم. اما تو هوش دار نلغزی، چرا که اگر پای تو بلغزد مسلمانان از پس تو در آیند و بلغزند.