نمایش «اسم» پیش از شروع شدن نیز درگیر «اسم» شد. اگر خوانشی بدبینانه داشته باشیم می توانیم انتخاب اسم لیلاحاتمی برای بازی در نمایش «اسم» و پس از آن جایگزینی اش با «اسم» لیلی رشیدی را نیز تئاتر بوآلی بدانیم که پیش از شروع شدن نمایش «اسم» مخاطب را درگیر بازی با اسم ها کند. در تئاتر بوآلی قرار است تماشاگر نه فقط تماشاگر، بلکه شریک در نمایش نیز باشد.

جایگزینی لیلی به جای لیلاتفاوت یک حرف است اما واکنش ها و بازخوردها تا قبل از شروع شدن نمایش نشان داد اسامی نقش بسیار مهمی در نگاه ما به موضوعات و اتفاقات پیرامون مان از جمله نمایش یک تئاتر دارند. این تغییرات قبل از نمایش بوآل باشد یا نه مطمئنا آمادگی خوبی برای مخاطب در ورود به دنیای اسم ها و سوءتفاهم ها، در دنیای اسم ها و تاریخ هایی که ما برای آنها ساخته ایم ایجاد می کند.