وقتی طلوع کردی من آن بالابودم پشت شیشه. محو تو. آخ که گاهی پایین چقدر بهتر از بالاست! تو نمی دانستی من چه بازی غریبی را شروع کرده ام. تو آن پایین مثل یک حجم آبی می درخشیدی و من به هر چه رنگ آبی بود حسودی ام می شد و تو هنوز نمی دانستی من چه بازی غریبی را شروع کرده ام.