آشفته بازاری است جناح راست. از گوشه گوشه آن صدای ناقوس «انارجل» به گوش می رسد. هر گروهی بیرقی به دست گرفته و می خواهد علمداری کند. هر چقدر در بیرون از خانه و کاشانه سیاسی خود شبیه هم سخن می گویند و همزبانند اما از پشت در پستوخانه های شان می شود فریاد اختلافات شان را شنید. برادر بزرگ تری هم برای شان نمانده تا میان شان ریش سفیدی کند. کسی هم اگر بخواهد پیشقراول همدلی شان شود زمختی روابط محافظه کاران، روح و روحیه اش را می رباید. از خرداد 92 هم فهمیده اند که بولتن های محرمانه، نسخه های شفابخش همیشه نیستند. حالامی دانند که متاع شان در بازار افکار عمومی چقدر خریدارکمی دارد. بهتر از آن عالم به محبوبیت