روایت شده در مرام معصومین(ع)، بیکاری بسیار زشت است و اهل بیت(ع) حتی نسبت به عابدی که کسب معاش نمی کند، نظر مثبتی نداشته اند. همین مطلب و احادیثی چون «کاسب حبیب خداست» خط بطلانی است بر آن دسته از تحلیل ها و تبیین ها از اسلام که زهد محض یا حتی ویرانگری را به مثابه دینداری و مسلمانی معرفی می کنند.

اما نکته به همین جا ختم نمی شود. کسب روزی در چارچوب باورهای اسلامی صرفا یک عمل مشروع نیست، بلکه عملی شایسته است و مسلمانان موظف به انجام آن هستند. حدیثی که کاسب را حبیب خدا معرفی می کند، صرفا در مقام بیان این نکته نیست که مسلمانان مجاز هستند به کسب معاش بپردازند، بلکه نکته اینجاست که کار و تلاش در جهت آباد کردن دنیا، یک ارزش الهی و اخروی معرفی شده است. به تعبیر دیگر «من لامعاش له، لامعاد له.»