در پیمان نامه جهانی حقوق کودک، تحصیل و حق آموزش جزو حقوق اولیه و بدیهی کودکان طبقه بندی شده است. اما چرا تحصیل اینقدر اهمیت دارد؟ بگذارید این سوال را وارونه جواب دهیم. ممانعت از تحصیل کودک مهاجر، نخستین بازخوردی که به کودک می دهد این است که با سایر کودکان فرق دارد و همین احساس فرق داشتن با دیگری یا به عبارتی «تبعیض»، می تواند زمینه ساز بسیاری از مشکلات روانی و رفتاری و... باشد. از سویی نرفتن به مدرسه کودک را روانه بازار کار می کند و در واقع کودکی اش را می رباید و رشد عاطفی کودک را با اخلال روبه رو می کند. از همین رو امکان آموزش برای همه کودکان از جمله کودکان افغانستانی، مقوله ای فراتر از رسیدگی به امر آموزش صرف است و انتفاع فردی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را برای مهاجر و جامعه میزبان خواهد داشت.