338 پیش از میلاد: فیلیپ دوم پادشاه مقدونیه ارتش اتحادیه یونانی ها را که از نظر شمار بیش از نیروهای او بودند در «چائه رو نه آ» شکست داد و با تصرف همه یونان مسیر تاریخ را تغییر داد.

1492:. پادشاه و ملکه اسپانیا دستور اخراج یهودیان را از این کشور صادر کردند که جمعی از آنان به استانبول نقل مکان کردند.

1589: هانری سوم شاه وقت فرانسه که خود را وارد جدال های مذهبی کرده بود به دست یک طلبه مسیحی به نام ژاک کلمنت کشته شد.

1696: محمد اول سلطان عثمانی به دنیا آمد. سلاطین عثمانی، جز سلیم اول و سلیمان پسرش مابقی بیشتر اوقات را درگیر امور حرمسرای گسترده خود بودند. مادر سلطان قدرت زیاد داشت. مقام های دولتی به فروش می رسید. قتل و به بردگی گرفتن مردم سرزمین های دیگر رواج داشت. اگر وزیر اعظم شایسته بود پیشرفتی هم صورت می گرفت. پیشرفت های نظامی اولیه به این سبب بود که ترکان عثمانی عاشق جنگ و نزاع بودند. بقای عثمانی در دو قرن آخر هم نتیجه رقابت قدرت های اروپایی باهم بود که نمی خواستند یکی از آنها عثمانی را تصرف کند.

1914: آلمان از بلژیک خواست که به نیروهای آلمانی اجازه دهد تا از طریق خاک آن کشور به فرانسه حمله برند که بلژیک پس از مشورت با انگلستان این درخواست را رد کرد و همان روز نیروهای آلمان وارد خاک بلژیک شدند و دولت انگلستان نیز به آلمان اعلان جنگ داد.

1945: کنفرانس سران دول فاتح در پتسدام که از 17 ژوئیه آغاز شده بود پس از موافقت با تقسیم آلمان و اتریش میان فاتحان و محاکمه اطرافیان هیتلر و باز گرداندن آلمانی ها از خاک لهستان و احاله تعیین مرزهای لهستان به یک اجلاس بین المللی، به کار خود پایان داد.