برکت جوذری مرد 40 ساله ای که دارای چهار فرزند بود و برای نجات جان همنوعان خود ماسک اکسیژن را به دیگران داد تا آنها را نجات دهد، خودش میان آتش و دود هتل هرمز گرفتار شد. او از جان خود گذشت تا عده ای را نجات دهد.

کسانی که برخی از آنان از زبان و کوی او نبودند. عصر دیروزجمعیت قابل توجهی در منزلی که خانواده برکت دو هفته بیشتر در آن نگذرانده بودند، جمع شدند تا برکت جوذری را به خدای بزرگ بسپارند. حرکت فداکارانه این آتش نشان آنقدر تاثیرگذار بود که مردم در هر سن و سالی و با هر دیدگاه و مذهبی در تشییع و تدفین وی حاضر شده بودند، کاروان با همراهی چندین دستگاه اتوبوس و ده ها خودروی سواری مردم و مسوولان، از کوچه آرمان پنج به سمت قطعه شهدای آرامستان بندرعباس به راه می افتد. خیلی زود ترافیک سنگینی پشت خودروهای اسکورت آتش نشانی ایجاد می شود و رسیدن به مقصد در فاصله 15 دقیقه ای، حدود یک ساعت زمان می برد. کاروان در آرامستان توقف می کند. در میان جمعیت که نگاه می کنم، «برکت»های زیادی می بینم. از اشک و آه آتش نشانانی که با لباس فرم برای ادای احترام به پیکر شهید جوذری در مراسم حاضر شده بودند، پیداست که خاطرات زیادی با فرمانده 40ساله خود دارند. با ورود جمعیت، جنازه بر دستان بلند شده و از غسالخانه خارج می شود، همزمان شیون زنان نیز همینطور. تعداد زیادی از مسوولان محلی و البته کسانی که فکر کاندیداتوری در انتخاب را نیز دارند، به این مراسم آمده بودند. در جمعیت تصاویری از فرمانده برکت توزیع می شود. ناگهان از میان زن ها صدایی به گوش رسید که دل اطرافیان را به لرزه انداخت. «مادر به فدایت، این همه آدم ها را نجات دادی، ولی هیچکس نبود که تو را نجات دهد.» برکت در خاک آرمیده است و کسانی که در جریان از خود گذشتگی وی قرار گرفته اند خدابیامرز خطابش می کنند. برکت 17 سال تجربه داشت و قرار بود یک سال دیگر بازنشسته شود، اما نمی دانست که قرار است در هتل پنج ستاره، میان دود و آتش از دنیا برود.