در پایان قرن اول هجری، وضعیت جدیدی در جهان اسلام در حال شکل گیری بود. با شروع قرن دوم هجری، دین اسلام تا آفریقا گسترش پیدا کرد و در این فرایند با فرهنگ یونانی مآبی و رومی همسایه شد. متاسفانه برداشت حکومت اموی از اسلام یک دین عربی بود و قصد داشتند تنها با استفاده از ظرفیت های قبایل و فرهنگ عربی، امپراتوری اسلامی را اداره کنند. حذف خاندان و اصحاب پیامبر(ص)، علاقه مندنبودن به آموزه های اسلامی و تمایل به رهبری سیاسی جامعه حاکمان بنی امیه را مجبور کرد برای اداره این امپراتوری از الگوهای اجرائی بیزانس وام بگیرند. این وام گیری بدون پشتیبانی فرهنگی نیز به خاندان بنی امیه کمکی نکرد زیرا اداره کردن این