همان طور که آقای فرهادپور توضیح داد، صورتبندی (فرمولاسیون) جدیدی از انباشت اولیه که توسط مارکس تئوریزه شده بود، توسط متفکرانی ارایه شده است. در میان اینان فدریچی جایگاه خاصی دارد. چرا که فدریچی به کمک این مفهوم سعی بر آن دارد سنت مارکسی نانوشته یا سرکوب شده را ادامه بدهد. اهمیت کار فدریچی در این است که بر نکاتی انگشت می گذارد که مارکس به آن نپرداخته است. بنابراین من تاکید می کنم که فدریچی را از منظر فمینیستی انتخاب نکردم بلکه او را به عنوان متفکری انقلابی انتخاب کردم که گسستی در تاریخ نگاری تحریف شده (گسستی که فقط از منظر دولت یا حتی مردان) ایجاد می کند. فدریچی به مانند لوکزامبورگ، تاریخ را