انگار تبدیل به رسم شده است که نویسندگان و منتقدان را گره بزنند به چهره ها و «سلبریتی ها» و هر زمان که جشنی برگزار می شود، در آن میانه ترازوی چهره ها و ستاره ها سنگین تر شود از نویسندگان و منتقدان. چهره ها را صف کنی روی سن به بهانه تقدیر و بزرگداشت و چه و چه اما مگر ساحت نویسندگان و منتقدان خود چهره ندارد که باید دست به دامان چهره های سینما و تلویزیون شد؟

وقتی جشنی مستمسک نام نویسندگان و منتقدان است در شکل ارایه نیز باید اجرا را به سمتی پیش ببرد که چهره ها و سلبریتی ها ناظر جشن باشند نه ویترین آن. به این معنا که مظروف در ظرفی به نام نویسندگان، اهالی قلم باشند و ویترینش نیز منتقدان که اگر