حضور ستارگان فوتبال جهان، پیش از آنکه فنی باشد، جنبه اخلاقی دارد یعنی سبقه اخلاقی بودن این ستارگان به مراتب پررنگ تر از مباحث تکنیکال و فنی شان است. هرچند نفس کار دست اندرکاران برگزاری مسابقه قابل تقدیر است اما طبیعی است نواقصی نیز همچون همیشه وجود داشته باشد که می توان به عدم دعوت از ستارگانی چون مهدی مهدوی کیا، رحمان رضایی و وحید هاشمیان اشاره کرد. اما نکته جالب حضور بازیکنان بزرگی همچون فیگو، کاناوارو، کارلوس و بسیاری دیگر بود که باوجود شهرت و مقبولیت عمومی، در این بازی خیرخواهانه حضور یافتند و اعتقاد قلبی شان به انسانیت، نوع دوستی و جوانمردی را به نمایش گذاشتند. رفتار ستاره های فوتبال دنیا باوجود بی برنامگی ذاتی برنامه های ایران و همچنین فشار جمعیت و توجه عمومی به آنها، مثال زدنی بود و آنها با پرهیز از رفتاری دلسرد کننده، اوج رفتار حرفه ای را به ستاره های فوتبال ایران نشان دادند. چقدر خوب می شد اگر سلبریتی های ایرانی با دقت به این رفتار توجه می کردند تا برخورد مناسب را تبدیل به فرهنگ عمومی یک کشور کنند. چه خوب می شد اگر خروجی برگزاری این بازی بزرگ، همین نکات به ظاهر ساده باشد که تاثیری عمیق در جامعه دارد. به هرحال ضمن تشکر از برگزار کنندگان این مسابقه و با ذکر نواقص و ضعف های موجود در برگزاری، این بازی بزرگ، تمرین مهمی برای ستارگان وطنی و برگزار کنندگان این قبیل مسابقات و بازی های دوستانه بود.