از«دشت عباس» که بگذری پیش روی توکم کم «فکه» پیدا می شود؛ نامی که در تاریخ سال های آتش و باروت ماندگار شده است. فکه ای می شنوی، فکه ای می بینی! همان سرزمینی که روزی سیدمرتضی آوینی در برداشت آخر «روایت فتح» آسمانی شد. اینجا منطقه عملیاتی والفجر مقدماتی است. مظلومیت بچه ها در این منطقه به اوج خود رسیده است. بچه های تفحص عاشقانه به جست و جوی پیکر شهیدان و پلاک های متبرک آمده اند. سال1373بود. جست و جو ادامه داشت. حرف های آن بچه ها شنیدنی بود. یکی ازآنان می گفت: مدتی بودکه شهید پیدا نمی کردیم. دلتنگی بود و عشق، عشق به راه روشنی که خوبان روزگار تا مرز شهادت رفته بودند.