میزان انباشت سرمایه و نسبت آن در تولید ملی از عوامل اصلی رشد و توسعه اقتصادی کشورهاست. در برنامه های توسعه اقتصادی پنج ساله نرخ رشد اقتصادی مورد نیاز و تناسب با رشد جمعیت و افزایش فارغ التحصیلان دانشگاه ها، حدود هشت درصد دیده شده بود.

به دیگر سخن، نرسیدن به هدف رشد موجب افزایش نرخ بیکاری به ویژه در جوانان و فارغ التحصیلان دانشگاه ها می شود که خود دغدغه اصلی ملی، منطقه ای، خانوادگی و فردی است. هرگاه کشوری نتواند متناسب با نیاز رشد و اشتغال ملی سرمایه مورد نیاز را از محل پس اندازهای ملی تامین کند، به دنبال جذب سرمایه خارجی می رود که معمولاتوام با انتقال و جذب تکنولوژی هم می شود و سود دو