خبر مفقود شدن دو نفر از خبرنگاران رسانه ملی در فاجعه منا، بار دیگر یادآور خطرات حرفه خبرنگاری است. پس از حادثه منا، تاکنون خبری از دو خبرنگار رسانه ملی نیست. سید حمیدرضا حسینی خبرنگار شبکه خبر وسیدحمید میرزاده خبرنگار الکوثر در این حادثه مفقود شده اند و تلاش های همکارانشان برای یافتن این دو نفر تاکنون به نتیجه ای نرسیده است.

این حادثه جانگداز، خبرنگاران را به یاد حوادث مشابهی می اندازد که در گذشته های دور و نزدیک بارها اتفاق افتاده است. از قبیل شهادت محمود صارمی در اشغال کنسولگری ایران در مزارشریف (سال 1377) و شهادت علیرضا افشار در سقوط هواپیمای C-130 در مهرآباد (سال 1384). گرچه حوادث ذکر شده در بالادلایل و عوامل متفاوتی داشته است و از نظر علت واقعه قابل مقایسه نیستند، اما آنچه در همه آنها و این حادثه اخیر دارای اهمیت است، ضرورت برخورد فعال رسانه ها با اتفاقات پیش آمده برای خبرنگاران متبوعشان است. یکی از ویژگی های یک خبر حرفه ای، ملموس بودن آن برای مخاطب است. مخاطب، زمانی با خبر ارتباط شخصی برقرار می کند که موضوع خبر به نوعی با آنچه که برای او آشنا بوده است ارتباط پیدا کند. از نگاه یک کارشناس ارتباطات باید گفت که آسیب دیدن خبرنگاری که سال ها بینندگان شبکه خبر با چهره و صدای دوست داشتنی اش آشنا بوده اند، مهم ترین اتفاقی است که می تواند مخاطبان شبکه خبر را نسبت به فاجعه منا حساس کند