شهید «محسن خلیلی» 2 فروردین 1347 دراستان همدان دیده به جهان گشود. او دربین بچه های هم سن و سال خود اقدام به برگزاری کلاسهای قرائت قرآن می کرد. شرکت در جبهه را وظیفه ای برای خود می دانست ومی گفت: خون من ازخون جوانانی که شهید می شوند رنگین تر نیست. همیشه درنوشته هایش ازشهادت می نوشت. او بارها اقدام به رفتن به جبهه کرد ولی به خاطرسن کم او با مخالفت های خانواده روبرو می شد طوری که یکبار سوار برپشت کامیونی که حاوی حمل مهمات بود و به خط مقدم می رفت شد که اواسط راه متوجه شده واو را برگردانده بودند. شهید «محسن خلیلی» درجبهه هم درس را تاجایی که امکان داشت دنبال می کرد ودرکلاسهای آموزشی ودفاعی وهمچنین رزمی شرکت می کرد وحتی کارهای خیاطی دیگر رزمندگان را نیز انجام می داد ولی درلحظات آخر ونزدیک به شهادتش درمخابرات بود وبعد هم جانشین فرمانده بود وبعد ازمدتی ازگردانشان تقسیم شد وبا شواهدی که بدست آمده بود گویا از گردان آنان تنها یک نفر زنده مانده بود وهمه آنان به شهادت رسیده بودند. شهید «خلیلی» درچهارم آبان سال 1366 درعملیات ظفر2 درمنطقه گامو واقع دربین کوهستانهای عراق وایران براثراصابت ترکش خمپاره به پشت سرش درسن 19سالگی به دیدار اربابش حضرت سیدالشهدا(ع) به درجه رفیع شهادت نائل گشت. روحش شاد و یادش گرامی باد.