ما آدم دو شغله در هنر ایران زیاد داریم که البته به اندازه تعداد افراد چندپسته در اقتصاد دولتی ما نیستند! اینکه کسی، هم تئاتری باشد هم سینمایی هم تلویزیونی که طبیعی است و اصلا سه شغله محسوب نمی شود، این شغل ها سه قلو هستند یعنی یک شغل محسوب می شوند فقط سه تا شناسنامه دارند! منظور من مواردی است که یک نفر هم بازیگر است هم نقاش یا هم کارگردان است هم رمان نویس یا هم سینماگر است هم خواننده موسیقی پاپ. همه شان هم در شغل دوم مشهور نیستند مثلا همه می دانیم که رضا عطاران برای برخی از مجموعه های تلویزیونی اش خوانده اما به عنوان خواننده مشهور نیست خودش هم می گوید که فالش می خواند! مهران مدیری صدای خوبی دارد آلبوم هم منتشر کرده با این همه از هر کسی بپرسی او را به عنوان کارگردان و بازیگر تلویزیونی می شناسند. این وسط کسی هست که با بقیه فرق دارد یعنی بازیگری است با فیلم های شاخص بسیار در کارنامه اش که یکی از این فیلم ها درباره موسیقی بوده و او هم در آن فیلم خوانده و به اعتبار «گربه های ایرانی» بهمن قبادی متوجه شدیم که حامد بهداد، به شکل حرفه ای موسیقی کار می کند البته خودش می گوید: «بیش از 40 آهنگ ساخته ام که فقط حدود 10تای آنها را خوانده ام. دنبال کسی هستم که این آثار را بخواند؛ بیشتر ترجیح می دهم، کنسرت های خیریه داشته باشم و از شهرتی که دارم در این راه استفاده کنم.» اما اینکه من چرا سراغ این نقل قول رفته ام، برمی گردد به علاقه ویژه من به تلویزیون ایران! اصل صحبت بهداد این است: «دیگر وقتش رسیده که صداوسیما روی استعدادهای جدید موسیقی سرمایه گذاری کند و دست از این رفتارهای سالخورده بردارد. ذهن صداوسیما مثل یک پیرمرد 600 ساله است، اما بهتر است مثل یک جوان 16 ساله حرکت کند.»